شاه بابکی

شاه‌بابکی

 از گویش‌های جنوب شرق ایران در گروه بشکردی جنوبی که در شاهباوِک (شهربابک) کرمان به آن سخن می‌گویند و به رودباری و مینابی و هرمزی و اوزی نزدیک است. صامت‌های آن همانند صامت‌های فارس است. تبدیل و تغییرات آوایی: تبدیل /s/ به /h/، تبدیل /b/ به /p/ و /u/ به /e/  /d/ فارسی امروز به /t/ در katam «کُدام»؛ /b/ به /v/ و /f/ به /hv/ در vahv «بافتن»؛ تغییر /k/ به /h/ و /ft/ به /pt/ تغییر /g/ به /x/ در، sax «سگ»، verx «گرگ»، تغییر /g/ فارسی نو به /v/ در verk؛ تبدیل /l/ به /r/. نشانۀ جمع -an است. مضارع استمراری با پیشوند تعریفی be- ساخته می‌شود. ضمایر متصل عبارت‌اند از /-o/-an/-i/-t/-m. شناسه‌های فعلی برای مضارع التزامی عبارت‌اند از: en/-oht/-om/-et/-e/. در شاه‌بابکی ماضی بعید با افزودن -at- که مادۀ فعل «بودن» است، به مادۀ نقلی ساخته می‌شود. در زمان‌های ماضی افعال متعدی، یک ساخت اِرگاتیو مجهول وجود دارد. برخی از واژگا شاه‌بابکی: dek «دختر» woxo «آمده‌ای»، men «مان» yamah «ما» و a «از».