شین، جان (۱۷۷۷ـ۱۸۳۶)
شِیِن، جان (۱۷۷۷ـ۱۸۳۶)(Cheyne, John)
پزشک اسکاتلندی. تنفس شین ـ استوکز[۱] یا تنفس تناوبی[۲] یکی از حالتهای تنفس و برگرفته از نام او و ویلیام استوکز[۳] است. در لِیث[۴] زاده شد و از ۱۳سالگی نزد پدرش، که پزشک بود، شاگردی میکرد. در ۱۸۰۹، ساکن دوبلین[۵] شد و بعدها اولین استاد کرسی پزشکی در انجمن سلطنتی جراحان ایرلند[۶] شد (۱۸۱۳). در ۱۸۱۸، تنفس تناوبی را توصیف کرد که در مبتلایان به بیماریهای درونجمجمه[۷] یا بیماران قلبی دیده میشود. در مقالۀ او نوعی تنفس توصیف شده بود که برای پانزده ثانیه یا بیشتر کاملاً قطع میشد و سپس رفتهرفته ظاهر و به تنفس صدادار شدید تبدیل میشد و باز ضعیف و قطع میشد.