طرز راه رفتن
طرز راهرفتن (gait)
در پزشکی، نحوۀ راهرفتن فرد. شاخص مهمّی در سلامتی یا بیماری است. فلج یک طرف بدن براثر سکتۀ مغزی[۱]، آتاکسی حرکتی[۲]، فلج سفت[۳]، بیماری پارکینسون[۴]، و داءالرقص[۵] بر راهرفتن فرد اثر میگذارد. کودکان معمولاً در اولین سال زندگی ایستادن را یاد میگیرند و از دوازده تا هجدهماهگی راهرفتن را آغاز میکنند. راهرفتن غیرطبیعی در کودکان ممکن است نشانۀ اختلال، ازجمله عقبماندگی ذهنی[۶]، فلج مغزی[۷]، یا نابهنجاری مفاصل لگن[۸]، باشد.