عبادی، احمد (تهران ۱۲۸۵ـ۱۳۷۱ش)
عِبادی، احمد (تهران ۱۲۸۵ـ۱۳۷۱ش)
احمد عِبادی | |
---|---|
زادروز |
تهران ۱۲۸۵ش |
درگذشت | ۱۳۷۱ش |
ملیت | ایرانی |
شغل و تخصص اصلی | نوازنده سهتار |
آثار | دو مجموعه با نامهای «کوک سهتار» و «شهنواز» |
گروه مقاله | موسیقی |
خویشاوندان سرشناس | میرزا عبدالله (پدر) |
![](/images/thumb/1/12/%D8%A7%D8%AD%D9%85%D8%AF_%D8%B9%D8%A8%D8%A7%D8%AF%DB%8C_2.jpg/300px-%D8%A7%D8%AD%D9%85%D8%AF_%D8%B9%D8%A8%D8%A7%D8%AF%DB%8C_2.jpg)
![](/images/thumb/7/73/%D8%A7%D8%AD%D9%85%D8%AF_%D8%B9%D8%A8%D8%A7%D8%AF%DB%8C_1.jpg/250px-%D8%A7%D8%AD%D9%85%D8%AF_%D8%B9%D8%A8%D8%A7%D8%AF%DB%8C_1.jpg)
نوازندۀ سهتار ایرانی. وی فرزند میرزا عبدالله، نوازنده و ردیفدان مشهور ایرانی بود که نزد خواهرانش، مولود و ملوک که از آموزشهای پدر بهره برده بودند، نوازندگی سهتار را آموخت و خود نیز نوازندگان بسیاری را پرورش داد. از وی علاوهبر نوارهای متعدد، دو مجموعه با نامهای «کوک سهتار» و «شهنواز» تکثیر شده است. از ویژگیهای نوازندگی او کوکهای متنوع، تکسیمنوازی، مضرابهای قوی و ویبراهای طولانی است. بهطور کلی تأسیس رادیو تهران و لزوم توجه به مقتضیات اجرا در رادیو، او را بهشیوه خاص خود برای صدای شفاف و واضح رهنمون کرد.