عباسی، ری را

ری‌را عباسی;
زادروز	خرم‌آباد 9 خرداد 1341ش;
ملیت	ایرانی
شغل و تخصص اصلی	شاعر
شغل و تخصص های دیگر	نویسنده
فعالیت‌های مهم	بنیانگذار شعر صلح و دبیر جشنواره بین المللی شعر صلح – ایران
سبک	شعر سپید
آثار	ولنتاین/ گوسفند سفید (مجموعه شعر دوزبانه- نصیرا، 1393)؛ وارونگی (رمان- فرانسه: نشر ناکجا، 2015)؛ سی پری چهارشنبه‌ها (مجموعه داستان- معیار، 1379)؛ برای این زن لر دیگر تفنگ نیاورید (مجموعه شعر- مینا، 1380)
گروه مقاله	ادبیات فارسی
جوایز و افتخارات	دوبار جایزه ‌برای داستان کوتاه (مینی ‌مال) و جایزۀ پروین اعتصامی

عباسی، ری‌را (خرم‌آباد 9 خرداد 1341- )

نویسنده، شاعر، بنیانگذار شعر صلح و دبیر جشنواره بین المللی شعر صلح – ایران. وی عضو جنبش جهانی شعر برای تغییر در جهان است. اولین مجموعه شعر او در سن شانزده سالگی به‌نام "پاپ کورن" گردآوری شد که به دلایل خانوادگی از بین رفت و بعد از وقفه‌ای طولانی پس از انقلاب و جنگ و از دست دادن زندگیش در آبادان و مهاجرت به شهرهای مختلف ایران در سال 1366 ساکن تهران شد و همزمان شعر و رمان را در همان سال آغاز کرد. این رمان به‌نام "آساره" کم‌تر از یک هفته نوشته شد که هنوز منتشر نشده است. اولین شعرهایش در مجله‌های آدینه، کلک و دنیای سخن چاپ شد و داستانی را در کارنامه منتشر کرد. اولین کسی که شعرهایش را خواند و چه‌گونگی شعر را در چند کلمه به او آموخت، شاعر و منتقد معروف محمد حقوقی بود. عباسی در سال 1384 فراخوانی به هفت زبان ترجمه و شاعران جهان را به شعرِ صلح دعوت کرد. در سال 1385 نخستین تندیس شعرِ صلح در جهان توسط تیم این جشنواره ساخته شد. در سال 1386 جشنوارۀ بین المللی شعر صلح با اشعاری از بیست کشور در ایران- تهران (خانه هنرمندان) به همت او برگزار شد که هفت برگزیده (4 نفر ایرانی و سه نفر دیگر از ایتالیا، عراق و برندۀ تندیس از بریتانیا-ولز) داشت. او دوبار جایزه ‌برای داستان کوتاه (مینی ‌مال) و جایزۀ پروین اعتصامی را در کارنامه‌اش دارد. در سال 1390 بورسیۀ پرینس کلاوس Claus Prince را برای حضور در جشنواره و جنبشِ جهانی شعر در کلمبیا به‌دست آورد. جایزۀ نقدی همراه با تقدیرنامه‌ای از سوی مجله بین المللی ((SGI در ژاپن، به‌خاطر انتشار مقاله‌‌ای کوتاه و انتشار شعر ِ«زمین سپید می‌خواند» دریافت کرد. در سال 2014 دعوت پرینس کلاوس Claus Prince در آمستردام را برای حضور گردهمایی هنرمندان پذیرفت. او همچنین در چندین جشنواره بین‌ المللی شعر در کشورهای مختلف از جمله: هندوستان (دوبار)، هلند، انگلیس، کلمبیا و آمریکا حضور یافته. اشعار عباسی تاکنون در آنتولوژی‌‌های مختلف جهان و در مجله‌‌های رسمی به زبان‌های ایتالیایی، انگلیسی، آلمانی، ژاپنی، اسپانیایی، چینی، رومانیایی، هندی، کردی، ترکی، عربی و در مجله‌های معتبر آمریکا، انگلیس، مکزیک، کلمبیا، هندوستان و ایتالیا، ژاپن و... منـتشر‌‌‌ شده است. از وی مقاله‌های متعددی در ایران و هندوستان منتشر شده . در سال 2012 جشنوارۀ بین‌المللی هایکو در ژاپن، ضمن دعوت او در این جشنواره اشعارش را در آنتولوژی هایکوسرایان به انگلیسی و ژاپنی منتشر کرد. در سال 1390 از سوی جنبش‌ جهانی شعر در کلمبیا، جشنوارۀ شعر صلح- ایران، به جشنواره‌های دیگر پیوست. در سال 1370 بر اساس داستان کوتاهی از او به‌نام آفتابگردان فیلمی با همکاری گروه هنر و تجربۀ جوانان خرم‌آباد ساخته شد. در سال 1377 با کیانوش عیاری در کنار بازیگرانی دیگر در فیلم "بودن یا نبودن" همکاری کرد. همچنین در سال 1392 شعر فیلمی بر اساس شعر بلندی از او به‌نام "هسته‌های مرموز" ساخته شد که در چند جشنوارۀ خارجی به نمایش در آمد.

آثار: صلح، شعر ِزندگی (مجموعه اشعار چندزبانۀ شاعران جهان- انتشارات نگاه، 1392)؛ ولنتاین/ گوسفند سفید (مجموعه شعر دوزبانه- نصیرا، 1393)؛ وارونگی (رمان- فرانسه: نشر ناکجا، 2015)؛ سی پری چهارشنبه‌ها (مجموعه داستان- معیار، 1379)؛ برای این زن لر دیگر تفنگ نیاورید (مجموعه شعر- مینا، 1380)؛ چه کسی پنهان ‌تر تو را دوست دارد (منظومه همراه با نقاشی های شاعر- مینا، 1381)؛ ما کودکان دنیا حرفی داریم با دنیا (مجموعه شعر کودکان دو زبانه و سه اثر داستانی در حوزۀ کودک، 1383)؛ ترجمه اشعار بومی لرستان به فارسی (همکاری با پژوهشکده مردم شناسی و میراث فرهنگی- دوزبانه، 1384)؛ شاعرانِ صلح (گردآوری شعر شاعران ایران- قطره، 1381).