عبدالله بن عبدالعزیز آل سعود
عَبدُالله بن عَبدُالعَزیز آلِ سُعود (۱۹۲۴ـ۲۰۱۵)
شاهزاده و پادشاه عربستان سعودی از سال ۲۰۰۵ تا 2015. درپی کشته‌شدن ملک فیصل در ۱۹۷۵، به معاونت دوم نخست‌وزیری عربستان رسید و پس از مرگ برادر ناتنی‌اش، ملک خالد، در ۱۹۸۲ به‌سمت ولیعهد و معاون اول نخست‌وزیر تعیین شد. در ژانویۀ ۱۹۹۶، پس از سکتۀ قلبی ملک فهد برادر ناتنی دیگرش، برای مدتی در مقام جانشین قانونی او قدرت را در دست گرفت و پس از مرگ وی در سال ۲۰۰۵، به پادشاهی رسید.
| عبدالله بن عبدالعزیز آل سعود | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۲۴ـ۲۰۱۵ |
| ملیت | عربستانی |
| شغل و تخصص اصلی | فرمانروا |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
| خویشاوندان سرشناس | ملک فهد (برادر)، ملک سلمان بن عبدالعزیز (برادر ناتنی) |
او که در ریاض به‌دنیا آمده بود، سیزدهمین پسر ملک عبدالعزیز ابن سعود، بنیانگذار خاندان سعودی، بود. وی را رهبر سنّت‌گرایان خانوادۀ سلطنتی سعودی می‌دانند. زیر نظر گروهی از نخبگان مذهبی و روشنفکران به‌صورت خصوصی تحصیل کرد، بیشتر سال‌های اولیۀ عمر خود را در خارج از شهر گذراند و در آن‌جا پیوندهای نزدیکی با رهبران قبایل بدوی برقرار کرد. سپس فرماندار مکه شد و از ۱۹۶۳ به‌بعد، فرماندهی گارد ملی سعودی، متشکل از ۴۰۰هزار نیروی استخدام‌شده از قبایل اصلی سعودی، را برعهده داشت. وی نقش متعادل‌کنندۀ ارتش را بر عهده داشت.
او در سال 2015 از دنیا رفت و سلمان بن عبدالعزیز، بردار ناتنی‌اش، جانشین او گردید.