عزیر
عُزَیر
یکی از بزرگان بنی‌اسرائیل که نامش تنها یک‌بار در قرآن آمده است. در این آیه، یهودیان که او را و مسیحیان که عیسی را پسر خدا می‌دانند توبیخ شده‌اند. (توبه، ۳۰). عُزیر را با عزرا که در کتاب مقدس نامش آمده است یکی دانسته‌اند و عدهّ‌ای معتقدند عزیر همان کسی است که روزی بر ویرانۀ شهری رسید و از خود پرسید چگونه خداوند اهل این شهر را پس از مرگ زنده می‌کند. خداوند او را قبض روح کرد و ۱۰۰ سال بعد زنده‌اش کرد تا حقیقت رستاخیز بر او آشکار شود (بقره، ۲۵۹). برخی از مفسران او را همان خضر و عده‌ای دیگر او را ارمیا فرزند خلیفا دانسته‌اند.