فراش
فَرّاش
از مناصب دربار سلاطین ایران. این مقام مسئول گستردن فرش‌ها و حفظ و نگهداری آن‌ها و برپاکردن چادر و خیمه برای پادشاه بود و مجموع فراشان، زیر نظر فراشباشی بودند که مرکزشان فراش‌خانه بود. این منصب از دورۀ غزنوی به‌‌بعد رواج داشت و در دورۀ صفویه از مقام و اعتبار و نفوذ فراوان برخوردار شد. گاه ریاست مشعل‌داران نیز با فراشباشی بود. به‌‌علاوه، وی بر آن دسته از مستخدمانی که شستن لباس‌های شاه را برعهده داشتند، ریاست داشت. فراشان، وسایل کار خویش را در فراش‌خانه نگهداری می‌کردند که انبارهای بزرگی با حجره‌های متعدد بود.