فرمیوم
فِرمیوم (fermium)
عنصر فلزیِ سنتزی، پرتوزا (رادیواکتیو)[۱]، از خانوادۀ آکتینید[۲]ها، با نماد Fm، عدد اتمی ۱۰۰، و جرم اتمی نسبی ۲۵۷.۱۰. دَه ایزوتوپ از آن شناخته شده است که ۲۵۷ Fm با نیم‌عمر ۸۰ روز بیشترین نیم‌عمر را دارد. این عنصر در شتاب‌دهنده‌های ذره‌ای[۳] به مقدار بسیار ناچیز تولید می‌شود. در ۱۹۵۲، در ترکش‌های اولین انفجار گرماهسته‌ای[۴] کشف شد و در ۱۹۵۵، به افتخار انریکو فرمی[۵]، فیزیک‌دان امریکایی، نام‌گذاری شد.