قشنگ کامکار
قشنگ کامکار (سنندج ۲۵ بهمن ۱۳۳۲ش- )
قشنگ کامکار | |
---|---|
زادروز |
سنندج ۲۵ بهمن ۱۳۳۲ش |
ملیت | ایرانی |
شغل و تخصص اصلی | نوازندهی سهتار و ویولن |
سبک | موسیقی سنتی |
آثار | مجموعه قطعات کامکارها، ماهی برای سال نو، گل نیشان (1375)، کنسرت موسیقی کردی (اجرای فستیوال لندن و آلمان)، سماع ضربیها (1380)، گلاویژ، گل به دامن، زردی خزان، راز نگاه، در گلستانه (1366)، بر فراز باد، به یاد حافظ و بهاران آبیدر (1363) |
گروه مقاله | موسیقی |
خویشاوندان سرشناس | خانوادهی کامکارها؛ محمدرضا لطفی (همسر سابق) |
نوازندهی ایرانی سهتار و ویولن. از اعضای گروه کامکارها. در سنین خردسالی فراگیری ویولن را نزد پدرش، حسن کامکار، آغاز کرد و علاوه بر نوازندگی ویولن به خوانندگی هم مشغول شد. او مدت 5 سال نوازندگی ویولن را آموزش دیده است.
از طریق رادیو و شنیدن نوازندگی استاد احمد عبادی، در سنندج، با ساز سهتار آشنا شد و در سن 14 سالگی پس از سفر به تهران نزد چند تن از اساتید موسیقی، از جمله سعید هرمزی، محمدرضا لطفی و حسین علیزاده به یادگیری ساز سهتار پرداخت. در ابتدای جوانی به ازدواج محمدرضا لطفی درمیآید، اما این ازدواج خیلی زود به متارکه میانجامد. او از ابتدای شکلگیری گروه کامکارها به عضویت این گروه درآمده و در اولین کنسرتشان (1344ش) خوانندهی گروه بوده است. همچنین اولین زنیست که بعد از انقلاب روی صحنه رفته و در تالار وحدت به همراه گروه کامکارها به نوازندگی و همخوانی پرداخته است. قشنگ کامکار جز همکاری با گروه برادرانش، به صورت مستقل هم با سیما بینا در خارج از ایران کنسرت داشته. او همچنین در چندین آموزشگاه نیز ساز تار را آموزش میدهد.
از جمله آثاری که قشنگ، به همراه گروه کامکارها، در تولید آنها مشارکت داشته به این آلبومها میتوان اشاره کرد: مجموعه قطعات کامکارها، ماهی برای سال نو، گل نیشان (1375ش)، کنسرت موسیقی کردی (اجرای فستیوال لندن و آلمان)، سماع ضربیها (1380ش)، گلاویژ، گل به دامن، زردی خزان، راز نگاه، در گلستانه (1366ش)، بر فراز باد، به یاد حافظ و بهاران آبیدر (1363ش).
امید لطفی (از اعضای گروه کامکارها و نوازندهی تار) نتیجهی ازدواج او با محمدرضا لطفی است.