لوتسلافسکی، ویتولد (۱۹۱۳ـ۱۹۹۴)
لوتُسلافسکی، ویتولد (۱۹۱۳ـ۱۹۹۴)(Lutoslawski, Witold)
| ویتولد لوتُسلافسکی Witold Lutoslawski | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۱۳م |
| درگذشت | ۱۹۹۴م |
| ملیت | لهستانی |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگ‌ساز و رهبر ارکستر |
| آثار | سخنان نیش‌دار (۱۹۶۵)، زنجیر یک برای ارکستر (۱۹۸۱)، سمفونی اول (۱۹۴۱ـ۱۹۴۷)، بازی‌های ونیزی (۱۹۶۱) |
| گروه مقاله | موسیقی |
آهنگ‌ساز و رهبر ارکستر لهستانی. از‌جمله آثار اوست: سه سمفونی، سخنان نیش‌دار[۱] (۱۹۶۵) برای تنور و ارکستر مجلسی، تقدیم به پیتر پیرز[۲] خواننده، و زنجیر یک[۳] برای ارکستر (۱۹۸۱). مدت ۳۰ سال رهبری بیشتر ارکسترهای مهم جهان را در اجرای ساخته‌های خود برعهده گرفت، و تأثیر بسیاری بر کشور خود و نیز بر خارج گذاشت. اولین ساخته‌های مهم او، مانند واریاسیون‌هایی برمبنای یک تِم از پاگانینی[۴] (۱۹۴۱) برای دو پیانو و سمفونی اول[۵] (۱۹۴۱ـ۱۹۴۷)، انتقادهایی را از سوی دولت کمونیستی برانگیخت. پس از ۱۹۵۶، با روی کار آمدن حکومتی آزاداندیش‌تر، توانست تکنیک‌های پیشتاز، همچون فرم‌های بداهه‌پردازانه و شانسی، را در آثاری همچون بازی‌های ونیزی[۶] (۱۹۶۱) اقتباس کند.