لولئو
لولِئو (Lulea)
بندر و مرکز اداری بخش نوربوتن[۱]، در شمال سوئد[۲]، نزدیک خلیج بوتنی[۳]، در مصب رود لولئو[۴]، با 77,832 نفر جمعیت (۲۰۱۸م) و ۲۹,۰۹ کیلومتر مربع مساحت. در ارتفاع ۶ متری از سطح دریا واقع شده است. با ۷٫۵ میلیون تُن کالای صادراتی (سنگ آهن و الوار) در سال، بزرگ‌ترین بندر صادراتی سوئد به‌شمار می‌رود. همچنین مرکز فلزکاری است و کوره‌های بلند، کارخانه‌های فولاد، و تولیدات صنعتی دارد. در ۱۶۲۱م، در ۱۰کیلومتری محل کنونی آن، تأسیس شد. در ۱۶۴۹م به‌منظور توسعۀ بندر، محل آن تغییر یافت. دانشگاه فناوری لولئو[۵] (۱۹۷۱م)، با ۱۱هزار دانشجو، مرکز مهم تحقیقات روباتیک و مهندسی است. خدمات کارآمد یخ‌شکنی سبب شده که این بندر در تمام طول سال باز باشد. بزرگ‌ترین پایگاه هوایی سوئد نیز در این محل قرار دارد. مجمع‌الجزایر لولئو، که بخشی از مجمع‌الجزایر نوربوتن[۶] است، تنها مجموعۀ آب شور جهان را دارد.
| لولئو | |
|---|---|
| کشور | سوئد |
| نام فارسی | لولِئو |
| نام لاتین | Lulea |
| جمعیت | 77,832 نفر (۲۰۱۸) |
| موقعیت | شمال سوئد، نزدیک خلیج بوتنی |
| ارتفاع از سطح دریا | ۶ متر |
| تولیدات و صنایع مهم | صادرات سنگ آهن و الوار؛ مرکز فلزکاری؛ کارخانه‌های فولاد، و تولیدات صنعتی |
| برخی بناهای مهم | دانشگاه فناوری لولئو (۱۹۷۱) |
| بخش | نوربوتن |
| مساحت | ۲۹,۰۹ کیلومتر مربع |
