لوکیا
لوکیا (Lycia)
(یا: لیکیه) ناحیۀ ساحلی قدیمی جنوب غربی آسیای صغیر، بین کاریا[۱] و پامفیلیا[۲]. در ایلیاد[۳] هومر مردم لوکیا با تِروا[۴] متحد بودند. لوکیا تحت سلطۀ ایران بود (۵۴۶ـ۴۶۸پم) و سپس تحت سلطۀ آتِن در آمد، و بار دیگر از ۳۸۷پم تا فتح آن بهدست اسکندر مَقدونی، شاه مقدونیه[۵] متعلق به ایران بود. در آن سالها، و حتی در زمان سُلوکیان[۶] و تفوق روم، لوکیا مستقل بود، و سرانجام امپراتور کلودیوس اول[۷] آن را به پامفولیا افزود و ضمیمۀ امپراتوری کرد. شهرهای اصلی آن عبارت بودند از کسانتوس[۸]، مایرا[۹]، و پاتارا[۱۰]. در این سرزمین آثار ارزشمندی از هنر یونانی و محلی کشف شده، که بسیاری از آنها در موزۀ بریتانیا، لندن، نگهداری میشوند.