لی پنگ
لی پِنْگ (۱۹۲۸)(Li Peng)
| لی پنگ Li Peng | |
|---|---|
| زادروز |
سیچوان ۱۹۲۸م |
| ملیت | چینی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در ستاد کمونیست های یانان |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
| خویشاوندان سرشناس | لی شوخون (پدر)، ژوین لای (پدرخوانده) |
سیاستمدار کمونیست چینی، از ۱۹۸۵ عضو دفتر سیاسی حزب کمونیست چین و از ۱۹۸۷ تا ۱۹۹۸ نخست‌وزیر آن کشور. در جریان تظاهرات هواداری از مردم‌سالاری در ۱۹۸۹، از قتل عام دانشجویان به دست سربازان چینی و اعدام بقیۀ دستگیرشدگان پشتیبانی کرد. پیش از فروپاشی اتحاد شوروی، درصدد بهبود روابط چین با آن کشور بود و از اعمال نظارت شدید دولت مرکزی و حزب کمونیست بر اقتصاد حمایت کرد. در مارس ۱۹۹۸، از مقام نخست‌وزیری کناره گرفت و جای خود را به ژو رونگجی[۱] اصلاح‌طلب داد. به رغم آن‌که تعداد بی‌سابقۀ ۲۰۰ نماینده از مجموع ۲۹۵۰ نمایندۀ کنگرۀ ملی خلق (پارلمان چین) به او رأی مخالف دادند، به ریاست این کنگره انتخاب شد. لی در چنگدو[۲]، واقع در استان سیچوان[۳]، به‌دنیا آمد و فرزند لی شوخون[۴]، نویسندۀ چینی، بود که در قیام ۱۹۲۷ نانچانگ[۵] شرکت داشت و در ۱۹۳۰ اعدام شد. سپس، ژوئن‌لای[۶] از رهبران کمونیست او را به فرزندی گزید. او در ستاد کمونیست‌های یانان[۷] تحصیل کرد (۱۹۴۱ـ۱۹۴۷) و از ۱۹۴۸ در مقام مهندس نیروگاه‌های برقابی در مؤسسۀ عالی برق مسکو[۸] به کارآموزی مشغول شد. در ۱۹۸۱ به وزارت صنایع برق قدرت، در ۱۹۸۳ به معاونت نخست‌وزیری، و در ۱۹۸۷ به نخست‌وزیری تعیین شد. در ۱۹۸۹، دستور سرکوب تظاهرکنندگان پکنی را داد که به قتل عام میدان تیانانمن انجامید.