مارگارت پارمایی
مارگارِت پارمایی (۱۵۲۲ـ۱۵۸۶)(Margaret of Parma)
(ملّقب به مارگارت اتریشی[۱]) دوشسِ پارما[۲] (۱۵۴۷ـ۱۵۸۶). برادر ناتنی او، فیلیپ دوم[۳] پادشاه اسپانیا، او را نایب‌السلطنۀ[۴] خود در هلند کرد (۱۵۵۹ـ۱۵۶۷). اگرچه او را فرمانروایی توانا و باهوش می‌پنداشتند، ولی او نتوانست افزایش مخالفت هلندی‌ها را در‌برابر سلطۀ اسپانیا متوقف کند. در‌پی ردّ مصالحۀ بِرِد[۵] در ۱۵۶۶، هلندی‌ها، با شدت تمام، دست به شورش زدند. در ۱۵۶۷ منصب خود را به دوک آلبا[۶] واگذار کرد و به ایتالیا رفت و بقیۀ عمر خود را در آن‌جا سپری کرد. او دختر نامشروع امپراتور شارل پنجم[۷] و یک زن فلاندری[۸] با نام مارگارت[۹] اهل گِنت[۱۰] بود و در هلند نزد عمه‌هایش مارگارت اهل اتریش و مری[۱۱] اهل مجارستان بزرگ شد. عمه‌های او به ترتیب جزو نایب‌السلطنه‌های هلند بودند. در ۱۵۳۳ با دوک الکساندرو دو مدیچی[۱۲] اهل فلورانس[۱۳] ازدواج کرد. شوهر او در ۱۵۳۷ به‌قتل رسید و او در ۱۵۴۲ با اوتاویو فارنزه[۱۴] اهل پارما[۱۵] ازدواج کرد که ژنرال آلساندرو فارنزه[۱۶] ثمرۀ ازدواج آن‌ها بود.