ماکاویف، دوشان (۱۹۳۲)
ماکاویف، دوشان (۱۹۳۲-2019)(Makavejev, Dusan)
| دوشان ماکاویف Dusan Makavejev | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۳۲م |
| درگذشت | 2019م |
| ملیت | یوگسلاوی |
| تحصیلات و محل تحصیل | رشتۀ روان‌شناسی |
| شغل و تخصص اصلی | کارگردان |
| آثار |
انسان پرنده نیست (۱۹۶۶)، تراژدی تلفنچی (۱۹۶۷)، واکنش واسرمان: اسرار ارگانیسم (۱۹۷۱)، مونته‌نگرو (۱۹۸۱)، بچۀ کوکاکولا (۱۹۸۵)، بیانیه (۱۹۸۹)، ضعف روحی (۱۹۹۴)، و دختران دانمارکی همه‌چیز را نشان می‌دهند (۱۹۹۶) معصومیت در خطر (ناآگاهی محض) (۱۹۶۸) |
| گروه مقاله | سینما |
کارگردان سینما، اهل یوگسلاوی. نخستین فیلم بلند او انسان پرنده نیست[۱] (۱۹۶۶) بود، و سپس فیلم موفق تراژدی تلفنچی[۲] (۱۹۶۷) را ساخت. تجربه‌های او با کولاژ روایی در فیلم واکنش واسرمان: اسرار ارگانیسم[۳] (۱۹۷۱) ادامه یافت و همین فیلم بود که سرانجام او را به‌شهرت رساند. ماکاویف در رشتۀ روان‌شناسی درس خواند، مدتی به نقدنویسی و کارگردانی تئاتر پرداخت، و سپس چندین فیلم مستند برای شرکت زاگرب فیلم[۴] ساخت و مجموعه‌ای از مقالاتش را منتشر کرد؛ همچنین معصومیت در خطر (ناآگاهی محض)[۵] (۱۹۶۸) را ساخت و در فیلم دلچسب[۶] (۱۹۷۴) که طنزی سیاسی و روایت‌هایی چندگانه دارد، تجربه‌هایی کسب کرد. بسیاری از فیلم‌هایش به مطالعه در روابط جنسی و ساختارهای اجتماعی می‌پردازد. از دیگر فیلم‌های اوست: مونته‌نگرو[۷] (۱۹۸۱)، بچۀ کوکاکولا[۸] (۱۹۸۵)، بیانیه[۹] (۱۹۸۹)، ضعف روحی[۱۰] (۱۹۹۴)، و دختران دانمارکی همه‌چیز را نشان می‌دهند[۱۱] (۱۹۹۶).