مراثی، کتاب
مَراثی، کتاب (Book of Lamentations)
در عهد عتیق[۱]، کتابی مرکب از پنج قطعه شعر در سوگ ویران‌شدن بیت‌المقدس (اورشلیم) در ۵۸۶پ‌م، از شاعری ناشناس. این کتاب مراثی ارمیا[۲] نیز نامیده می‌شود و معمولاً پس از کتاب اِرمیا[۳] قرار می‌گیرد. شاعر ویران‌شدن اورشلیم را به‌روشنی توصیف کرده و با وجود ذکر مرثیه‌ها و تداعی واقعیت‌های ناگوار، امیدواری به نویدهای یهوه[۴] را زنده نگاه داشته است.