مرداویج بن زیار ( ـ۳۲۳ ق)
مَرداویج بن زیار ( ـ۳۲۳ق)
| مرداویج بن زیار | |
|---|---|
| درگذشت | ۳۲۳ ق |
| ملیت | ایرانی |
| نام‌های دیگر | مرداویز |
| شغل و تخصص اصلی | فرمانروا |
| لقب | ابوالحجاج |
| گروه مقاله | تاریخ ایران |
| خویشاوندان سرشناس | مردان شاه گیلی (پدر) |
(یا: مرداویز) ابوالحجاج، پسر مردان شاه گیلی، مؤسس و اولین امیر (۳۱۹ـ۳۲۳ق) دودمان زیاری یا آل زیار. توانست قدرت زیاریان را از سواحل دریای خزر تا اصفهان گسترش دهد. نخست به خدمت سپاه اسوار (اسفار) پسر شیرویه دیلمی، که تحت اطاعت سامانیان بود، درآمد، اما پس از مدتی بر او شورید و اسفار را کشت و تمام مناطق تحت فرمانروایی‌اش را در مازندران و گرگان، تصاحب کرد. پس از آن کارش بالا گرفت. نخست به همدان لشکر کشید و سردار خلیفه را شکست داد و سپس در همان سال اصفهان و سپس در ۳۲۳ق اهواز را تصرف کرد. مرداویج در اصفهان به‌‌دست غلام خود کشته شد. وی طرفدار آداب و رسوم ایرانی ساسانی بود و به سبک آنان تاج مرصع بر سر می‌نهاد و بر تخت طلا می‌نشست.