مرقیونیه

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

مَرقیونیِّه (Marcionite)

فرقۀ گنوستیکی[۱]، پدیدآمده در قرن ۲م به رهبری مرقیون. با این‌که کلیسا رهبرش مرقیون[۲] را مرتد شناخت (۱۴۴م) پرنفوذ و قدرتمند شد. آن‌ها معتقد به دو خدا بودند: یک خدای آفریدگار که دنیای مادی را خلق کرده است و جسم و روح انسان بدان تعلق دارد؛ و یک خدای نیکوکار که بدون نسبت ذاتی با کائنات و فقط از سر خیرخواهی پسرش عیسی مسیح را فرستاده است تا انسان را از زندان دنیا نجات دهد و به سرای دیگر رهنمون شود. مرقیونه برای قطع ارتباط خود با دنیای مخلوق و تسهیل ورودشان به دنیای دیگر بر خود ریاضت شدید تحمیل می‌کردند. کلیسا ایشان را خطرناک‌ترین فرقۀ گنوستیک می‌شمرد و نوشته‌اند قدیس پولوکارپوس[۳] مرقیون را فرزند ارشد شیطان نامید.



  1. Gnostic
  2. Marcian
  3. Polycarp