مریمه، پروسپر (۱۸۰۳ـ۱۸۷۰)
مِریمِه، پروسْپِر (۱۸۰۳ـ۱۸۷۰)(Mérimée, Prosper)
نویسندۀ فرانسوی. رمانهای کوتاه او عبارتاند از ماتئو فالکونه[۱] (۱۸۲۹)، کولومبا[۲] (۱۸۴۱)، کارمن[۳] (۱۸۴۶، مبنای اُپرای بیزه[۴])، و نامههایی به زنی ناشناس[۵] (۱۸۷۳). داستانهای او، بهرغم فضای رئالیستی و حالوهوای بومی، در خارج از فرانسه اتفاق میافتند و بیانی رمانتیک دارند. مریمه اهل پاریس و پدرش نقاش بود؛ حقوق خواند و به خدمات دولتی راه یافت. بازرس کل آثار تاریخی بود و در زمان ناپلئون سوم به مأموریتهای دیپلماتیک غیر رسمی فرستاده میشد. فعالیت ادبی او با شش قطعۀ نمایشی آغاز شد، که تئاتر کلارا کسول[۶] (۱۸۲۵) نام داشت، و آنها را به کلارا کسول[۷]، بازیگر خیالی اسپانیایی، نسبت میداد. کار خود را با نوعی ترفند در قالب مجموعهای از ترانههای ظاهراً عامیانۀ ایلیریایی[۸]، با نام مستعار«لا گوسلا[۹]»، منتشر کرد. مریمه پس از نوشتن آثار کاملاً رمانتیک، به نوشتن رمانهای کوتاه روآورد که شهرتی ماندگار برای او درپی داشتند.