معارف

مَعارف

(مشهور به: معارف بهاء ولد) نوشتۀ بهاء‌الدین ولد، پدر جلال‌الدین مولوی، در مجموعۀ مواعظ، که شامل مباحث توحید، اسماء و صفات الهی است، و دیگر موضوعات در کلام و تصوف اسلامی، و واردات عرفانی او و مسائل اخلاقی، تفاسیر و تأویلاتی از آیات قرآن با عباراتی شیوا و فصیح و نیز یادداشت‌های روزانه. نثر آن مرسل است و سجع و صنایع لفظی در آن به‌ندرت به‌کار رفته، و لغت و تعبیراتی کمیاب دارد. مولوی با مضامین و مطالب معارف مأنوس و از آن متأثر بوده و در مثنوی و غزلیات خود از معانی این کتاب اقتباس کرده است. این اثر به دست مولوی جمع و تدوین شد. سه جزء نخست این کتاب در یک مجلد در ۱۳۳۳ش و جزء چهارم در ۱۳۳۸ش در مجلدی دیگر به تصحیح بدیع‌الزمان فروزانفر به‌چاپ رسید.