معاویه دوم
معاویۀ دوم (۴۱ـ۶۴ق)
سومین خلیفۀ اُموی (حک: ربیع‌الاول ۶۴). پسر یزید بن معاویه بود و بعد از مرگ پدرش به خلافت رسید، اما به‌روایتی پس از ۴۰ روز، از قدرت کناره‌گیری کرد. وی در سخنان خود هنگام کناره‌گیری در مسجد، از جدش معاویه به‌سبب نزاع با حضرت علی (ع)، و پدرش به‌سبب قتل امام حسین (ع) و خاندان پیغمبر (ص) و هتک حرمت مکه و مدینه بیزاری جست و کسی را به جانشینی انتخاب نکرد و پیش‌نهاد واگذاری خلافت به شورا را هم نپذیرفت بلکه از مردم خواست هر کس را که لایق‌تر برای خلافت می‌شناسند، برگزینند. چندی پس از خانه‌نشینی درگذشت. او آخرین خلیفه از شاخۀ سفیانی بنی‌امیه بود.