منوچهر افسری
منوچهر افسری (تهران 20 آبان 1331ش- تهران 23 مرداد 1400ش)
| منوچهر افسری | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 20 آبان 1331ش |
| درگذشت | تهران 23 مرداد 1400ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دیپلم طبیعی |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر |
| آثار | رابطه پنهانی (۱۳۷۱)؛ بدل (۱۳۷۲)؛ می‌خواهم زنده بمانم (۱۳۷۳)؛ قانون (۱۳۷۴)؛ سگ‌کشی (۱۳۷۹)؛ عاشق (۱۳۸۵) |
| گروه مقاله | سینما |
بازیگر ایرانی سینما و تلویزیون. از سال‌های آخر دبیرستان به بازیگری تئاتر روی آورد و پس از اخذ دیپلم طبیعی به صورت جدی آن را پی گرفت. افسری از سال 1357 با بازی در فیلم سرنوشت‌سازان (به کارگردانی جهانگیر جهانگیری) وارد عرصۀ سینما شد و پس از آن اغلب در فیلم‌های حادثه‌ای حضور یافت. همچنین وی در چند سریال تلویزیونی بازی کرده است. از جمله: خاله سارا (فرامرز ناصری/ ۱۳۷۱)؛ لبخند زندگی (محمد دستگردی/ ۱۳۷۲)؛ دزدان مادربزرگ (مهدی صباغ‌زاده/ 1374- 1375)؛ بازی با مرگ (حمید تمجیدی/ 1374- 1377)؛ روز رفتن (جواد افشار/ ۱۳۸۵). افسری با این که عمدۀ حضورش در سینما در فیلم‌های تجاری بوده، اما با این حال در تعدادی از آثار مسعود کیمیایی، بهرام بیضایی، علیرضا داوودنژاد و سیامک شایقی هم به نقش‌افرینی پرداخته است.
افسری که طی 15 سال اخیر در هیچ فیلم و سریالی بازی نکرده بود، پس از دریافت واکسن کرونا درگذشت.
آثار سینمایی (گزیدۀ آثار)
عصیانگران (۱۳۶۰)؛ نقطه‌ضعف (۱۳۶۲)؛ پیک جنگل (۱۳۶۲)؛ تفنگدار (۱۳۶۲)؛ زخمه (۱۳۶۲)؛ مزدوران (۱۳۶۳)؛ تیغ و ابریشم (۱۳۶۴)؛ جدال (۱۳۶۴)؛ طغیان (۱۳۶۴)؛ بی‌پناه (۱۳۶۵)؛ ترنج (۱۳۶۵)؛ جدال در تاسوکی (۱۳۶۵)؛ روزهای انتظار (۱۳۶۵)؛ جهیزیه‌ای برای رباب (۱۳۶۶)؛ گنج (۱۳۶۶)؛ محموله (۱۳۶۶)؛ دو فیلم با یک بلیت (۱۳۶۹)؛ ساده‌لوح (۱۳۷۰)؛ رابطه پنهانی (۱۳۷۱)؛ بدل (۱۳۷۲)؛ می‌خواهم زنده بمانم (۱۳۷۳)؛ قانون (۱۳۷۴)؛ سگ‌کشی (۱۳۷۹)؛ عاشق (۱۳۸۵).