مهدی موش
مهدی موش (یا: مهدی خان) ( -1305ق)
| مهدی موش | |
|---|---|
| درگذشت | 1305ق |
| ملیت | ایرانی |
| نام‌های دیگر | مهدی خان |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| شغل و تخصص های دیگر | از مستخدمان و خدمتگزاران دربار ناصری |
| دوره | قاجار |
| گروه مقاله | تاریخ ایران |
در کودکی، نزد آقا محمد حسن صندوقدار شاه و در اوایل کارش، از مستخدمان و خدمتگزاران دربار ناصری بود. بعدها به علت معاملاتش با افراد، رفته‌رفته به یکی از متمولان و ثروتمندان بزرگ تهران تبدیل شد. آن‌گاه به مردم پول قرض داد و در اواخر خدمتش، در دربار ناصرالدین شاه، در فراشخانه شاهی به وصول مطالبات خویش پرداخت.
عمر طولانی کرد و در اواخر عمرش، عابد و زاهد شد و مسجدی بنا کرد که به نام خودش (مسجد مهدی موش) نام گرفت. در 1305ق و پس از بازگشت از عتبات عالیات، در تهران درگذشت. خیابان مهدیخانی که در انتهای خیابان شاهپور (وحدت اسلامی کنونی) واقع شده و در گذشته به گذر یا بازارچه مهدی موش معروف بود، نیز به نام او نام‌گذاری شده است. محله‌ای با نام محله بازارچه مهدی موش هم در اطرافش قرار دارد که زادگاه برخی مشاهیر همچون علی اکبر سیاسی است.
ناصرالدین شاه پس از باخبرشدن از مرگ مهدی موش، دستور داد که خانه‌اش مهر و موم شود تا به این ترتیب بتواند از پول و دارایی‌های او منتفع شود.
علت دادن لقب موش به مهدی خان، یکی شاید ظاهرش بوده که به موش شباهت داشته و دیگری هم علاقۀ بسیارش به مال‌اندوزی و جمع کردن پول بوده که از صفات موش شمرده می‌شود.