مهریار، امیرهوشنگ
مِهریار، امیرهوشنگ (نقده ۱۳۱۵-۱۴۰۰ش)
| امیرهوشنگ مهریار | |
|---|---|
| زادروز |
نقده ۱۳۱۵ش |
| درگذشت | ۱۴۰۰ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشنامه دکتری در رشته روان شناسی تربیتی اجتماعی از دانشگاه لندن، گواهینامه بهداشت روانی اجتماعی از دانشگاه هاروارد |
| شغل و تخصص اصلی | استاد و پژوهشگر روان شناسی |
| سمت | رئیس مرکز جمعیتشناسی دانشگاه شیراز، سرپرست دانشگاه شیراز، رئیس مرکز مطالعات و پژوهشهای جمعیتی آسیا و اقیانوسیه، عضو کمیسیون تخصصی روانشناسی بالینی سازمان نظام روانشناسی |
| آثار | روش های آماری در علوم رفتاری؛ تشخیص و درمان بیما ری های روانی در کودکان |
| گروه مقاله | روانشناسی و روانپزشکی |
| جوایز و افتخارات | جایزه بهترین محقق دانشگاه شیراز در ۱۳۵۰، مدال و جایزه بهترین محقق علوم اجتماعی از وزارت علوم و آموزش عالی (۱۳۵۷)، جایزه بهترین محقق سازمان برنامه و بودجه (۱۳۷۹)، دریافت لوح زرین از گروه روان شناسی بالینی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی ایران |
استاد و پژوهشگر روانشناسی. از دانشسرای عالی تهران مدرک لیسانس، از مؤسسۀ علوم اجتماعی دانشگاه تهران مدرک فوقلیسانس و از دانشگاه لندن دانشنامۀ دکتری در رشتۀ روانشناسی تربیتی اجتماعی گرفت. همچنین گواهینامۀ بهداشت روانیاجتماعی از دانشگاه هاروارد دریافت کرد. وی کار تدریس در رشتۀ روانشناسی را در دانشگاه شیراز آغاز کرد. سالها مشاور سازمان جهانی بهداشت بود. مهمترین مشاغل دکتر مهریار عبارتاند از ریاست مرکز جمعیتشناسی دانشگاه شیراز، سرپرستی دانشگاه شیراز، ریاست مرکز مطالعات و پژوهشهای جمعیتی آسیا و اقیانوسیه، عضویت کمیسیون تخصصی روانشناسی بالینی سازمان نظام روانشناسی. او برندۀ جایزۀ بهترین محقق دانشگاه شیراز در ۱۳۵۰ش، برندۀ مدال و جایزۀ بهترین محقق علوم اجتماعی ۱۳۵۷ش از وزارت علوم و آموزش عالی و جایزۀ بهترین محقق سازمان برنامه و بودجه در ۱۳۷۹ش بود. وی همچنین به دریافت لوح زرین از گروه روانشناسی بالینی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی ایران نایل شد. از تألیفات اوست: روشهای آماری در علوم رفتاری؛ تشخیص و درمان بیماریهای روانی در کودکان؛ اختلالات رفتاری کودکان؛ وسواس؛ افسردگی.
امیرهوشنگ مهریار، ۱۶ مهر ۱۴۰۰ شمسی (برابر با ۸ اکتبر ۲۰۲۱ میلادی) در سن ۸۴ سالگی درگذشت.