موزیک هال
موزیک هال (وودویل) music hall
سرگرمی نمایشی سبُک بریتانیایی که در آن خوانندگان، رقصندگان، کمدین‌ها، و آکروبات‌بازان «به‌نوبت» برنامه اجرا می‌کنند. دوران اوج موزیک هال آغاز قرن 20 بود که هنرمندانی چون ماری لوید، هری لاودِر، و جرج فُرمبی در این عرصه حضور داشتند. معادل آمریکایی آن وودویل است. نام بسیاری از اجراکنندگان با یک ترانۀ خاص پیوند خورده است، مثلاً آلبرت شوالیه (1923ـ1861) با ترانۀ "My Old Dutch"، یا با «مُهر» یک شخصیت، مثل ظاهر مردانۀ معصوم وِستا تیلی در نقش برلینگتن برتی. ستارگان بعدی این عرصه عبارت بودند از سر جرج رابی، گرِیسی فیلدز، گروه کریزی گنگ، تد ری، و کمدین آمریکایی دنی کی.
تاریخچه خاستگاه وودویل قرن 17 است، یعنی زمانی که میخانه‌دارها ارگ‌هایی را تصاحب می‌کردند که متعصبان مذهبی از کلیساها بیرون انداخته بودند. موسیقی ارگ در شب‌های به خصوصی اجرا می‌شد، و این امر سرگرمی هفتگی‌ای را به وجود آورد که به «راحت و رایگان» معروف بود. برخی تماشاخانه‌های لندن و حومه‌های آن در آن زمان کم‌کم در زمینۀ انواع سرگرمی تخصص یافتند. با ظهور رادیو و تلویزیون دوران وودویل به سر رسید، اما در دهه‌های 1960 و 1970 بار دیگر آن را در باشگاه‌ها و پاتوِهای کارگری احیا کردند.