مونته نگرو
مونْتِه‌نِگْرو (Montenegro)
| مونته نگرو | |
|---|---|
| نام فارسی | مونْتِه‌نِگْرو |
| نام لاتین | Montenegro |
| نظام سیاسی | جمهوری |
| جمعیت | 625,266 نفر |
| موقعیت | جنوب اروپا |
| پایتخت | پودگوریتسا |
| تراکم نسبی (نفر در کیلومتر مربع) | 45/2 |
| شهرهای اصلی | پودگوریتسا، کوتور، تستینیه، کولاسین، ایوانگراد و نیکشیچ |
| زبان | صربی |
| دین | مسیحیت |
| مساحت (کیلومتر مربع) | 13812 |
| واحد پول | یورو |
موقعیت. کشور نسبتاً کوچک و نوبنیاد مونته‌نگرو در جنوب اروپا و در ساحل شرقی دریای آدریاتیک واقع است. جمهوری صربستان از شمال، استان کوزوو (صربستان) و کشور آلبانی از شرق، دریای آدریاتیک[۱] از جنوب و جنوب غربی، و بوسنی و هرزگوین از غرب آن را محدود کرده‌اند. مساحت این کشور ۱۳,۸۱۲ کیلومتر مربع و پودگوریتسا پایتخت آن است.
سیمای طبیعی. مونته‌نگرو کشوری کوهستانی و سراسر پوشیده از جنگل است و کوه دورمیتور، در آلپ‌های شمال آلبانی[۲]، با بلندای ۲,۵۲۲ متر، مرتفع‌ترین قلۀ آن است. حدود دوسوم دریاچۀ اسکوتاری[۳] در این کشور جای دارد و رودهای موراچا[۴]، تارا[۵]، پیوا[۶]، و زتا[۷] آن را مشروب می‌کنند. مونته‌نگرو سرزمینی عمدتاً کشاورزی است و دامداری در آن رواج دارد. فرآورده‌های دامی و گردشگری از منابع مهم درآمدزای آن است. مونته‌نگرو کشوری نوبنیاد است و با نظام جمهوری اداره می‌شود. جمعیت آن ۶۲۵,۲۶۶ نفر است (۲۰۱۱) و تراکم نسبی آن به ۴۵.۲ نفر در کیلومتر مربع می‌رسد. مردم مونته‌نگرو به نوعی گویش صربی، از زبان‌های صرب و کروات، گفتگو می‌کنند و ۸۰درصدشان از آیین ارتدوکس صربی و ۲۰ درصد از آیین اسلام پیروی می‌کنند و ۱۰ درصد از آنان آلبانیایی‌تبارند. شهرهای مهم آن عبارت‌اند از پودگوریتسا، کوتور[۸]، تستینیه[۹]، کولاسین[۱۰]، ایوانگراد[۱۱]، و نیکشیچ[۱۲].
تاریخ. مونته‌نگرو که تا اواخر قرن ۱۲م بخشی از صربستان و تحت‌الحمایۀ دولت ونیز بود، در ۱۳۸۹م از صربستان جدا شد و مدتی خراج‌گذار امپراتوری عثمانی بود. تا ۱۸۵۱، که نظام سلطنتی بر آن حاکم شد، سرکشیشان ارتدوکس شرقی آن را اداره می‌کردند و به‌موجب پیمان برلین (۱۸۷۸) به یک امیرنشین تبدیل شد. نیکلاس اول[۱۳] در ۱۹۱۰ زمام امور مونته‌نگرو را در دست گرفت و بار دیگر نظام سلطنتی را بر آن حاکم کرد. در جنگ جهانی اول تحت سلطۀ امپراتوری اتریش بود و در پایان جنگ به کشور سلطنتی صرب، کروات، و اسلوونی پیوست و در ۱۹۲۱ اتحادیۀ صرب و کروات، و اسلوونی به یوگسلاوی تغییرنام داد و این سرزمین در ۱۹۴۶ به یکی از ایالت‌های جمهوری فدرال یوگسلاوی مبدل شد. در زدوخوردها و جنگ‌های ۱۹۹۱ صربستان و اسلوونی و کرواسی، جانب صربستان را گرفت و در همه‌پرسی مارس ۱۹۹۲ به ماندن در فدراسیون یوگسلاوی رأی مثبت داد. استقلال‌طلبان مونته‌نگرو که از انتخابات ۲۰۰۱ ناخشنود بودند، در همه‌پرسی ۲۰۰۶ به استقلال میهن خود رأی دادند و کشور مونته‌نگرو را تأسیس کردند.