میدْگارْد (Midgard)
در اساطیر اسکاندیناوی، زمین بهمنزلۀ دنیای حد واسط بین آسگارد[۱] یا عالم زبرین و آسمان و جایگاه خدایان و نیفلهایم[۲]/ یا هِل[۳] یا عالم زیرین و جهان مردگان بود.