میکومبرو، میشل (۱۹۴۰ـ۱۹۸۳)
میکومْبْرو، میشِل (۱۹۴۰ـ۱۹۸۳)(Micombero, Miche)
افســـر ارتــش بوروندی[۱]، نخست‌وزیر، و رئیس‌جمهور آن کشور (۱۹۶۶ـ ۱۹۷۶). از قبیلۀ توتسی[۲]. در کودتای ژوئیۀ ۱۹۶۶ ارتش را در حمایت از پرنس شارل نیدزیه[۳] (شاه نتارۀ پنجم[۴]) رهبری کرد و به نخست‌وزیری منصوب شد. در نوامبر ۱۹۶۶ برکناری نتارۀ پنجم را از سلطنت اعلام کرد و با تشکیل حکومتِ جمهوری، خود را رئیس‌جمهور خواند. شورای عالی جمهوری[۵] را تشکیل داد؛ این شورا در ۱۹۶۶ به او درجۀ سرهنگی و در ۱۹۷۳ درجۀ سپهبدی داد. در کودتایی نظامی در ۱۹۷۶ از کار برکنار شد. میکومبرو تحصیلات نظامی خود را در آکادمی نظامی سلطنتی[۶] در بروکسل، پایتخت بلژیک، گذراند و درجات نظامی را تا درجۀ سروانی به‌سرعت طی کرد. در ۱۹۶۲ رئیس ستاد و وزیر دفاع شد.