ناتوانی ذهنی

ناتوانی ذهنی (mental disability)
توقف یا نقص تکامل قوای ذهنی. ممکن است بسیار خفیف یا شدید باشد. در ناتوانی ذهنی شدید، فرد مشکلات اجتماعی دارد و برای زندگی مستقل دچار مشکل است. ناتوانی ذهنی ممکن است از بدو تولد پدید آید، از‌جمله در نشانگان داون، یا ممکن است بر‌اثر آسیب‌دیدگی مغزی ایجاد شود. در جهان، ۹۰میلیون تا ۱۳۰میلیون نفر دچار ناتوانی ذهنی‌اند. از نظر بالینی، ناتوانی ذهنی با توجه به بهرۀ هوشی و توانایی فرد مبتلا در انجام کارهای روزمره به درجات بسیار شدید، شدید، متوسط، و خفیف تقسیم می‌شود. برخی از علل ناتوانی ذهنی عبارت‌اند از نقایص وراثتی (فنیل کتونوری)، اختلالات کروموزومی (نشانگان داون)، عفونت پیش از تولد (سرخجه) یا عفونت در دوران نوزادی (التهاب پرده‌های مغز)، ضربه (آسیب مغزی هنگام تولد یا پس از آن)، مشکلات تنفسی هنگام تولد، سموم (مسمومیت با سرب)، نقایص جسمی (نبود یا نقص‌ بافت تیروئید، مشابه موارد کرتینیسم) و نقایص روانی شدید. در بیش از نیمی از کسانی که بهرۀ هوشی کمتر از ۷۰ دارند، علت مشخصی برای این نقیصه یافت نمی‌شود. در انگلستان ۱.۶میلیون نفر دچار ناتوانی ذهنی‌اند.

 

---