نان و حلوا
نان و حَلْوا
(یا: سَوانح‌السفر‌الحجاز) منظومه‌ای عرفانی و اخلاقی، سرودۀ شیخ بهایی، به فارسی. این منظومه که سرشار است از واژگان عربی و مشحون است از حکایات و پندهای اخلاقی، در بحر رمل مسدس مقصور، سروده شده است. سراینده در این منظومه، که به‌منظور تنبّه اهل مدرسه و تدریس سروده شده است، مخاطبان را به عزلت‌نشینی و پرهیز از ظواهر دنیاوی، و بسنده‌نکردن به علم ظاهری تشویق کرده است. این منظومه در ذیل کلیات شیخ بهایی به‌چاپ رسیده است.