نتانیاهو، بنیامین (۱۹۴۹)
نِتانْیاهو، بِنْیامین (۱۹۴۹)(Netanyahu, Benjamin)
| بنیامین نتانیاهو Benjamin Netanyahu | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۴۹م |
| ملیت | اهل رژیم صهیونیستی |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
(معروف به: بیبی[۱]) سیاستمدار و دیپلمات راست‌گرای رژیم صهیونیستی، رهبر حزب لیکود (تحکیم)[۲]، و از ۱۹۹۶ تا ۱۹۹۹ وبار دیگر از ۲۰۰۹ نخست‌وزیر آن کشور. سیاستمداری سرسخت و تندرو بود، و در‌پی شکست حزب لیکود در انتخابات ۱۹۹۲، در مارس ۱۹۹۳ جای اسحاق شامیر[۳] را در مقام رهبری این حزب گرفت. او در مقام اولین نخست‌وزیر رژیم اشغالگر قدس، که با رأی مستقیم مردم انتخاب شده بود، همواره مانع پیشرفت روند صلح رژیم اشغالگر قدس و فلسطین می‌شد. نتانیاهو از ۱۹۸۲ تا ۱۹۸۴ در سفارت اسراییل در واشینگتن خدمت کرد، و از ۱۹۸۴ تا ۱۹۸۸ نمایندۀ اصلی کشورش در مقّر سازمان ملل در نیویورک بود. در مقام معاون وزیر خارجۀ دولت حزب لیکود به رهبری شامیر، از ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۲ سخنگوی اصلی اسراییل در مذاکرات صلح خاورمیانه بود. اگرچه در اواخر ۱۹۸۸، در ایالات متحده امریکا توافق‌نامۀ وای[۴] را، که حاصل گفت‌وگوهای صلح میان رژیم اشغالگر قدس و فلسطینیان بود، امضا کرد، اما به‌شکل مؤثری حرکت به‌سمت صلح را به‌تعویق انداخت. در دسامبر ۱۹۹۸، در‌پی رأی پارلمان، نتانیاهو ناگزیر از اعلام انتخابات زودرس در ۱۹۹۹ شد و در ماه مه همان سال ایهود باراک[۵]، نامزد حزب کارگر، به نخست‌وزیری انتخاب شد. بازپرسان دایرۀ کلاهبرداری در سپتامبر ۱۹۹۹، از نتانیاهو و همسرش دربارۀ ادعاهایی مبنی‌بر سوء استفادۀ وی از اعتبارات عمومی در دورۀ نخست‌وزیری بازجویی کردند، اما با اعلام دادستان کل در سپتامبر ۲۰۰۰، مبنی‌بر نبودِ مدارک و شواهد، محاکمۀ او به‌اتهام فساد منتفی شد. نتانیاهو با این رأی به صحنۀ سیاست بازگشت و، با استعفای ایهود باراک در دسامبر ۲۰۰۰، نامزدی خود را برای احراز مقام نخست‌وزیری اعلام کرد، اما با مخالفت روبه‌رو گردید و ناگزیر شد در ژانویۀ ۲۰۰۱ از صحنۀ رقابت خارج شود.وی در ۲۰ فوریه ۲۰۰۹ بار دیگر به نخست وزیری انتخاب شد.