نرگال
نِرگال (Nergal)
در اساطیر آشور[۱] و بابِل[۲]، خدای جنگ و شکار، همتای جلوههای نامطلوب خورشید همچون طاعون و آتشسوزی. به اتفاق همسرش اِرسکیگال[۳]/معشوق مرگ فرمانروای جهان مردگان نیز بود؛ او را به هیئت شیری بالدار نشان دادهاند که چهارده دیو ملازمان او بودند. نرگال را با سیارۀ مریخ[۴]/بهرام نیز همانند میدانستند. در بخش مرکزی بابل، خدای کوتا[۵] بود.