نصرت خراسانی، عبدالحسین (اصفهان ۱۲۵۰ـ مشهد ۱۳۳۶ش)
نُصرت خراسانی، عبدالحسین (اصفهان ۱۲۵۰ـ مشهد ۱۳۳۶ش)
معروف به منشی‌باشی، شاعر و دولتمرد ایرانی. در ۱۲۵۸ش با خانواده‌اش به مشهد کوچید. در آن‌جا تحصیل کرد و در فقه، کلام، حکمت و ادبیات سرآمد شد. در ۱۲۷۲ش راهی تهران شد. نجدالسلطنه، والی فارس، او را به سمت منشی به شیراز برد. نصرت، منشی محمدتقی‌میرزا رکن‌الدوله در شیراز و مشهد، رئیس دفتر قوام‌السلطنه در مشهد و چندی نیز حاکم کاشمر و درگز بود. از آثارش: دیوان شعر؛ فرازنده در ردّ فرقۀ بهایی؛ جامع‌المتفرقه به سبک کشکول شیخ بهایی؛ مثنوی فروزنده بر وزن حدیقۀ سنایی که به‌همراه گزیده‌ای از اشعارش به‌چاپ رسیده است (مشهد، ۱۳۳۱ش).