نصیبین
نَصیبین
(نام باستانی: نیسیبیس[۱]) شهری در ۵۱کیلومتری جنوب شرقی ولایت ماردین[۲]، واقع در ترکیۀ کنونی. نصیبین در مقابل شهر قامشلی (کامیشلی) سوریه، دارای موقعیت مهم سوق‌الجیشی و مسلط بر مدخل دشت‌های سوریۀ علیا، از طریق معابر کوه‌های آسیای صغیر است. این شهر در دورۀ اشکانیان و ساسانیان چندبار میان آنان دست‌به‌دست شد. شهرت آن در تاریخ، بیشتر به‌سبب وجود مدرسۀ مرکزی علوم دینی مسیحیت سوریۀ شرقی (کلیسای نسطوری) از قرن ۵ تا ۷م است، که اندک‌زمانی پس از اجبار نرسی، رئیس این مرکز، و پیروانش به خروج از اِدِسا (اورفۀ کنونی) به‌همت و ریاست او در نصیبین تأسیس شد (۴۷۱ـ۴۹۶م). این مدرسه در تاریخ به دبستان ایرانی مشهور است. این شهر در ۱۸ق به‌دست مسلمانان و در ۶۵۷ق توسط هولاکوخان مغول فتح شد، و در ۹۱۲ق به‌تصرف عثمانیان درآمد.