نعمان، احمد محمد
نعمان، احمد محمد (1909- 1996م) Ahmad Mohammad Al-Noaman
سیاستمدار و نخست‌وزیر سابق یمن. در شهر زبید علوم دینی را فراگرفت. در سال 1931م مدرسه‌ای در روستایش تأسیس کرد که علاوه بر علوم اسلامی، ریاضیات، جغرافیا، خط و تربیت بدنی هم جزء مواد درسی آن بود. دخالت دولت امام یحیی در امور این مدرسه وی را وادار به رها کردن آنجا کرد. به حج رفت، سپس راهی مصر و وارد الازهر شد و دوره‌ی کارشناسی آن را به پایان برد. در 1941 به یمن بازگشت و استاندار جدید تعز (ولیعهد امیر احمد بن یحیی) ریاست اداره‌ی معارف (فرهنگ) استان تعز را به او سپرد. نعمان که وطنش را گرفتار ظلم دستگاه امام یحیی و فقر و جهل و بیماری می‌دید برای پیشبرد ایده‌های اصلاحی خود به ولیعهد نزدیک شد تا با نفوذ در او وی را به ضرورت اصلاحات آگاه کند. او و هم‌فکرانش پس از آن که ولیعهد آزادی‌خواهان را به زدن گردنشان تهدید کرد از وی ناامید شدند و به عدن که تحت اشغال انگلیس قرار داشت گریختند. در جنوب یمن فعالیت‌های سیاسی و فرهنگی‌اش را ادامه داد و در تأسیس انجمن بزرگ یمنی و روزنامه‌ی صوت الیمن مشارکت ورزید. پس از کشته شدن امام یحیی (1948) همراه گروهی از آزادی‌خواهان به سمت صنعاء حرکت کرد، اما در ذمار دستگیر و به زندان حجه فرستاده شد. برخلاف انتظار، امام احمد از اعدامش صرف نظر و او را آزاد کرد. دو سال بعد وی را به حجه فرستاد تا ضمن اداره‌ی مدرسه‌ی آنجا بر فعالیت‌های آموزش و پرورش آن استان نظارت کند. در سال 1955 امام احمد نعمان را به تعز –که پایتخت دولت او بود– فراخواند و به سمت مشاور خود در امور آموزش و پرورش منصوب کرد. اندکی بعد، کودتای ارتش، به رهبری احمد یحیی ثلایا، با هدف عزل امام احمد و جانشینی برادرش امیرعبدالله به راه افتاد. نعمان در برابر این کودتا از امام احمد حمایت کرد و ولیعهد او، محمد البدر، را واداشت زندانیان سیاسی را آزاد کند تا در مقابل امیرعبدالله (که در تعز شورش کرده بود) از پدرش امام احمد حمایت کنند. سپس نعمان به نمایندگی از امام احمد به عربستان رفت تا از شاه سعودی درخواست کمک کند. پس از پیروزی امام احمد بر برادرش، عبدالله، نعمان همراه ولیعهد (محمد البدر) به مصر رفت تا از کمک عبدالناصر برای سرکوب شورش نظامیان تشکر کند.