نقاشی کنشی
نقاشی کُنشی (action painting)
شاخهای از اکسپرسیونیسم انتزاعی[۱] که بر حرکات بدنی نقاش تأکید میورزید. این شیوه در دهههای ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ بهاوج شکوفایی رسید. جکسون پالک[۲]، مبتکر و سرآمد این جنبش نقاشی، رنگ را بر پردههای پهنشده بر کف زمین میریخت یا میپاشید. در وصف اسلوب هنری او گفتهاند، که با کاردک و ماله به بوم نقاشیاش حملهور میشد، یا با دوچرخه به دور بوم میچرخید و بر آن رنگ میپاشید. او خود میگوید یک تابلو نباید صرفاً محصول نهایی و تمامشدۀ یک نقاش باشد، بلکه باید فرآیند آفرینش او، یعنی کنشهای هنرمند حین آفرینش اثر، را منعکس کند. ویلم دِ کونینگ[۳]، دیگر هنرمند برجستۀ این جنبش است. اصطلاح نقاشی کنشی[۴] را نخستینبار هارولد روزنبرگ[۵]، هنرشناس امریکایی، در ۱۹۵۲ بهکار برد؛ به این مفهوم که نقاشان این شیوه، پردۀ نقاشی را عرصهای برای «کنش» میشمارند، و اثر نهایی فقط بازماندهای از آن کنش است.