نوبخت
نوبَخت (قرن ۲ق)
منجم و فن‌شناس ایرانی‌تبار دربار منصور خلیفۀ عباسی. به‌همراه ماشاالله یهودی، مساحی مقدماتی بنای شهر بغداد را به‌انجام رساند. او پدر فضل بن نوبخت، و جَد حسن بن سهل نوبخت و عبدالله بن سهل نوبخت بود. وی به‌سبب کیش زردشتی‌اش به نوبخت زردشتی شهرت داشت، اما بعدها به دین اسلام گروید.