نوجوما، سام (۱۹۲۹)
نوجوما، سام (۱۹۲۹)(Nujoma, Sam)
سیاستمدار چپ‌گرای اهل نامیبیا[۱]، بنیاد‌گذار و از ۱۹۵۹ رهبر سواپو (سازمان خلق افریقای جنوب غربی)[۲] و از ۱۹۹۰ رئیس‌جمهور آن کشور. در ۱۹۶۰، زمانی که از طرف سواپو مأمور دفاع از استقلال نامیبیا در سازمان ملل بود، تبعید شد و در ۱۹۶۶ مبارزۀ مسلحانۀ سواپو با افریقای جنوبی را از پایگاه‌های موجود در آنگولا کنترل کرد. زمانی‌که نخستین انتخابات آزاد در ۱۹۸۹ در چارچوب برنامۀ صلح سازمان ملل برگزار شد، بار دیگر رهبری سواپو را به‌دست گرفت و، با به پیروزی‌رساندن این حزب در مارس ۱۹۹۰، مقام ریاست جمهوری را عهده‌دار شد. در ۱۹۶۱، مقّر موقّت سواپو را در تانزانیا برپا کرد و جز مدت کوتاهی که در ۱۹۶۶ به وطن خود بازگشت و دستگیر شد، تا ۱۹۸۹ در تبعید به‌سر برد. سواپو در ۱۹۶۸ از سوی سازمان وحدت افریقا[۳] و در ۱۹۷۳ از سوی سازمان ملل به‌منزلۀ مرجعی مشروع و قانونی به‌رسمیت‌شناخته شد، اما مخالفت افریقای جنوبی اجرای طرح صلح سازمان ملل را به‌تعویق انداخت. نوجوما در نزدیکی مرز نامیبیا و آنگولا به‌دنیا آمد و تحصیلات رسمی او اندک بود. پیش از ورود به عرصۀ سیاست، در راه‌آهن دولتی به کار مشغول بود.