هاروت و ماروت
هاروت و ماروت
نام دو فرشتۀ بابل که بنابه مفاد آیۀ ۱۰۲ سورۀ بقره به مردم حقيقت سحر را می‌آموختند تا آنان در برابر کسانی که دست به سحر می‌آلودند، فریفته نشوند و با ابطال سحر آنان و رسوا کردن ساحران ستمگر از شر آن‌ها جلوگیری کنند. از این‌رو به کسی چيزي نمی‌آموختند مگر این‌که ابتدا به او هشدار می‌دادند که ما فتنه و مایۀ آزمایش توایم، زنهار با استعمال بی‌مورد سحر کافر نشوی و آن را تنها در مورد ابطال سحر ساحران به کاربندی، ولی مردم چيزهايي از آن‌دو آموختند که با آن اعمال نامشروع از قبیل ایجاد اختلاف بین زن و شوهر و شر و فساد به راه می‌انداختند و به انجام کارهایی مبادرت می‌کردند که جز ضرر و زیان چیزی برای آن‌ها در بر نداشت. در مورد این دو فرشته در برخی روایات مطالبی ذکر شده با این مضمون که آن‌ها پس از نازل‌شدن بر زمین گرفتار گناهان بزرگ شدند و در نتیجۀ آن دچار عذاب الهی شده و در بابل در چاهی محبوس شدند یا تا قیامت بین زمین و آسمان معلق گردیدند. به عقیدۀ محققان، ازجمله علامه طباطبایی در المیزان، این خرافات اسرائیلیاتی است که توسط یهودیان در روایات اسلامی وارد گردیده است.