هاکسلی، اندرو
هاکْسْلی، اندرو (۱۹۱۷-۲۰۱۲م)(Huxley, Andrew)
فیزیولوژیست انگلیسی. در ۱۹۶۳، با آلن هاجکین[۱] و بهسبب تحقیقاتشان در زمینۀ سازوکارهای دخیل در انتقال یا مهار تکانههای عصبی[۲] از خلال غشای نورونها به جایزۀ نوبل پزشکی و فیزیولوژی دست یافت. هاکسلی در ۱۹۷۴ لقب سِر[۳] گرفت. در لندن زاده شد و نوۀ تی اچ هاکسلی[۴] بود. در کیمبریج درس خواند و طی جنگ جهانی دوم پژوهشگر ارتش بود. پس از پایان جنگ، به کیمبریج بازگشت و در ۱۹۶۰، استاد کالج دانشگاه لندن[۵] شد. در ۱۹۴۵، هاکسلی و هاجکین در کیمبریج به اندازهگیری پتانسیل الکتروشیمیایی غشای یاختههای عصبی پرداختند. آنان به آزمایش اکسون ماهی مرکب[۶] غولپیکری مشغول شدند که هر اکسونش حدود ۵.۷ میلیمتر ضخامت داشت. آنان لولهای شیشهای پر از آب دریا درون اکسون و یک میکروالکترود در یاخته وارد کردند تا ترکیب یونهای درون و پیرامون یاخته را تعیین کنند. بر اثر تحریک اکسون با یک زوج الکترود بیرونی، مشخص شد که درونیاخته ابتدا دارای بار منفی (پتانسیل استراحت) و بیرون آن دارای بار مثبت است، ولی هنگام ایجاد تکانۀ عصبی، پتانسیل غشا معکوس میشود.
سر اندرو فیلدینگ هاکسلی، ۳۰ مه ۲۰۱۲ میلادی (۹ خرداد ۱۳۹۱ شمسی) در سن ۹۴ سالگی در کمبریج انگلستان درگذشت.