ها جین
ها جین (Ha Jin) (1956)
ها جین Ha Jin | |
---|---|
زادروز |
1956 |
ملیت | چینی-امریکایی |
شغل و تخصص اصلی | نویسنده |
شغل و تخصص های دیگر | شاعر |
آثار | صبر کردن، زباله جنگ |
گروه مقاله | ادبیات غرب |
جوایز و افتخارات | جایزه پولیتزر، جایزه قلم فاکنر و همینگوی. |
شاعر و رماننویس چینی-آمریکایی. شعر او با جنبش شعر میستی[۱] قرابت دارد؛ جنبشی که بین برخی از شاعران معاصر چینی در اعتراض به محدودیتهای به وجود آمده پس از انقلاب فرهنگی در چین شکل گرفت.
در لیائولینگ[۲]، یکی از شهرهای بزرگ چین، به دنیا آمد. پدرش افسر ارتش بود و ها جین نیز در سیزده سالگی به ارتش پیوست. در همین حین، خود به مطالعهی ادبیات و دروس معمول دبیرستان پرداخت و در سن نوزده سالگی، از ارتش خارج شد و مدرک کارشناسی خود را از دانشگاه هیلونگجیانگ[۳] در رشتهی مطالعات انگلیسی گرفت. پس از آن، از دانشگاه شاندونگ[۴] در رشتهای مشابه کارشناسی ارشد گرفت. در پی ناآرامی و خفقان موجود در چین کمونیست آن دوران، به آمریکا رفت و در این کشور، مدرک دکترای خود را دریافت کرد و تصمیم گرفت به انگلیسی بنویسد.
یکی از شاخصترین آثار ها جین، رمانی است با عنوان صبر کردن[۵]. داستان این کتاب، بر مبنای ماجرایی واقعی است که جین آن را از همسرش شنیده: ماجرایی دربارهی یک پزشک ارتش که هجده سال صبر کرده تا بتواند طلاق بگیرد و با دوست و همراه قدیمی خود – یک پرستار – ازدواج کند. داستان، حول محور سه شخصیت اصلی میگردد: پزشک، همسرش و پرستار. در بازهای حدوداً بیست ساله، زندگی این سه زیر نفوذ دولت کمونیستی به تصویر کشیده میشود و در عین حال، به جزئیاتی از تغییرات اجتماعی آن دوران در زمینههای مختلف ارجاع داده میشود. رمان صبر کردن، علاوه بر کسب جایزهی کتاب ملی[۶]، جایزهی قلم فاکنر[۷] را هم به دست آورد و در میان نامزدان نهایی جایزهی پولیتزر[۸] نیز قرار گرفت.
یکی دیگر از مهمترین رمانهای جین، زبالهی جنگ[۹]، روایتی است اولشخص از زبان یک سرباز چینی که به جنگ با کُره اعزام میشود. این اثر یک بار دیگر جایزهی قلم فاکنر را برای جین به ارمغان آورد و او را در زمرهی بزرگانی مانند فیلیپ راث و ای.ال. دوکتروف قرار داد که تا کنون دو بار این جایزه را کسب کردهاند. علاوه بر این، زبالهی جنگ در فهرست نهایی نامزدان پولیتزر نیز قرار گرفت.
جین جوایز معتبر دیگری نیز به دست آورده است، از جمله: جایزهی فلانری اوکانر[۱۰]، جایزهی قلم همنیگوی[۱۱]، کمکهزینهی گوگنهایم[۱۲] و جایزهی صلح دیتون[۱۳]. در حال حاضر، او علاوه بر نویسندگی، به تدریس همین رشته در دانشگاه بوستون[۱۴] مشغول است.
- ↑ Misty Poetry movement
- ↑ Liaoning
- ↑ Heilongjiang University
- ↑ Shandong University
- ↑ Waiting
- ↑ National Book Award for Fiction
- ↑ PEN/Faulkner Award for Fiction
- ↑ Pulitzer Prize
- ↑ War Trash
- ↑ Flannery O'Connor Award for Short Fiction
- ↑ Hemingway Foundation/PEN Award
- ↑ Guggenheim Fellowship
- ↑ Dayton Literary Peace Prize
- ↑ Boston University