هلالی جغتایی، بدرالدین (۸۷۴ ـ هرات ۹۳۶ق)
هِلالی جَغَتایی، بدرالدّین (۸۷۴ ـ هرات ۹۳۶ق)
(يا: نورالدين) شاعر ایرانی. در استرآباد به دنیا آمد. به خراسان رفت و در دربار سلطان حسین بایقرا از نواخت وزیر او، امیرعلی‌شیر نوایی، بهره جست. در ۹۳۵ق که عبیدالله‌خان ازبک، سنّی متعصب، هرات را گرفت هلالی را با گروهی از شیعیان به‌قتل رساند. اشعار او ساده، روان و یک‌دست است و در غزل‌سرایی شهرت داشت. از آثارش: دیوان اشعار، نزدیک به ۲,۸۰۰ بیت و دربردارندۀ غزلیات، قصاید و رباعیات (۱۳۳۷ش)؛ مثنوی‌های شاه و درویش/ شاه و گدا، لیلی و مجنون و صفات‌العاشقین.