هل و گل بازی
هِل و گُل بازی
باوری عامیانه در آداب و رسومِ مردمِ ایران. عبارت بود از رسمِ تحفه و نوبرانه و نذریه فرستادن به درِ خانه‌های آشنایان و خویشان، به‌ویژه خانواده‌هایی که دختر یا پسر نامزد داشتند. هدیه‌ها و نذریه‌ها و نوبرانه‌ها، آش نذری یا سبدی میوه یا شقه‌ای گوشتِ شکار بود که در سینی می‌گذاشتند و بر آن شالی گران‌بها می‌انداختند و به خانۀ خویشی می‌فرستادند. گیرنده، هدیه را برمی‌داشت، ظرف را می‌شست، به آورنده انعامی می‌داد و ظرف را بازپس می‌فرستاد. گاه گیرنده، به نشانۀ سپاس، در طبقی که بازپس می‌فرستاد هدیه‌ای می‌نهاد و می‌فرستاد. افراط در هدیه‌دادن و هدیه‌گرفتن را به کنایه «هِل و گُل بازی» گویند.