هوا
هوا
مخلوطی بی‌رنگ و بو از گازهای تشکیل‌دهندۀ جَوّ کرۀ زمین، حاوی گاز اکسیژن، حیاتی‌ترین عنصر شناخته‌شده برای موجودات زندۀ هوازی. اگر از بخار آب و ذرات معلق در هوا صرف‌نظر کنیم، ترکیب هوا عمدتاً نیتروژن (ازت) و اکسیژن و به مقدار جزئی نُه گاز دیگر (آرگون، انیدرید کربنیک، نئون، هلیوم، متان، کریپتون، هیدروژن، زنون و اوزون) است. مقدار ازت ۷۸.۰۸ درصد حجم و ۷۵.۵۴ درصد وزن، و میزان اکسیژن ۲۰.۹۵درصد حجم و ۲۳.۱۴ درصد وزن هوا را تشکیل می‌دهد. از لحاظ مقدار، حجم و وزن، آرگون سومین (۹۳ درصد حجم، ۱.۳۷ وزن) و زنون کمترین حجم (۰.۰۰۰۰۰۸) را دارند. در محاسبات مهندسی معمولاً هوا را فقط ترکیبی از ازت و اکسیژن (به ترتیب با ۷۶.۸ درصد وزن، ۷۹.۱ درصد حجم و ۲۳.۲ درصد وزن، ۲۰.۹ درصد حجم) محسوب می‌کنند. قدما هوا را یکی از چهار عنصر (عناصر اربعه) می‌دانستند که همۀ موجودات اعم از زنده و بیجان از ترکیب آن‌ها به‌وجود می‌آیند. سه عنصر اصلی دیگر را خاک، آب و آتش می‌دانستند.