والنتینیانوس اول
والِنتینیانوس اول (۳۲۱ ـ ۳۷۵م)(Valentinian I)
(۳۶۴ـ۳۷۵م). فرمانروایی لایق و عاقل بود و سیاستمداری مذهبی را درپیش گرفت. او برادرش والِنس[۱] را حاکم بخش شرقی امپراتوری کرد و توجه خود را به حفاظت از مرزهای شمالی و غربی معطوف داشت؛ که دوبار از سوی اقوام آلِمانی[۲] (در ۳۶۶ و ۳۶۸م) تهدید جدّی شد. او با احداث استحکامات در امتداد دانوب و راین، مهاجمان را دفع کرد.