وایتس زکر، کارل فریدریش (۱۹۱۲ـ۲۰۰۷)
وایْتْسْزِکِر، کارْل فِریدْریْش (۱۹۱۲ـ۲۰۰۷)(Weizsacker, Carl Friedrich)
کارل فریدریش وایتس زکر Carl Friedrich Weizsacker | |
---|---|
زادروز |
کیل ۱۹۱۲م |
درگذشت | ۲۰۰۷م |
ملیت | آلمانی |
تحصیلات و محل تحصیل | لایپزیگ |
شغل و تخصص اصلی | متخصص فیزیک نظری |
آثار | کتاب: شان علم |
گروه مقاله | فیزیک و مکانیک |
متخصص آلمانی فیزیک نظری. دربارۀ تولید انرژی در هستۀ ستارهها تحقیق، و نظریهای عرضه کرد که براساس آن، منظومههای سیاره[۱]ای محصول فرعی و طبیعیِ تحول ستارهایاند و از چگالش[۲] گردشارهای[۳] گازی پدید میآیند. وایتسزکر در کیل[۴] زاده شد و در لایپزیگ[۵] درس خواند. از ۱۹۴۲ تا ۱۹۴۴، در استراسبورگ سِمت استادی داشت. طی جنگ جهانی دوم، در گروهی پژوهشی عضویت داشت که امکان ساخت سلاحهای هستهای و مهار انرژی هستهای را بررسی میکرد، با این حال تمایلی نداشت که گروهش برای دولت نازی سلاح هستهای بسازد. در ۱۹۴۶، سرپرست گروه آموزشی مؤسسۀ فیزیک ماکس پلانک[۶] در گوتینگن[۷] شد. از ۱۹۵۷ تا ۱۹۶۹، در هامبورگ استاد فلسفه بود و در ۱۹۷۰، سرپرست مؤسسۀ ماکس پلانک[۸] شد. در ۱۹۳۸، وایتسزکر و فیزیکدان آلمانیتبار، هانس بته[۹]، مستقل از هم نظریۀ یکسانی را در زمینۀ تحول ستارهها عرضه کردند که دمای بسیار زیاد بخش مرکزی ستارهها، و تولید تابش یوننده[۱۰] و ذرهای ستارهها را توجیه میکرد. آنها چنین مطرح کردند که اتمهای هیدروژن، از راه واکنش زنجیرهای پروتون ـ پروتون[۱۱]، در هم گداخته و به هلیوم[۱۲] تبدیل میشوند. وایتس زکر در حوزۀ فلسفه علم و رابطه علم و دین نیز از صاحبنظران است و کتاب شأن علم او به همت حسین معصومی همدانی به فارسی ترجمه شده است.