وردان
وَردان
(یا: اشک نوزدهم) شاهنشاه اشکانی (۳۹/۴۰ـ۴۷م). وردان که در استانی دور اقامت داشت، پس از کشته‌شدنِ اردوان به‌دست دیگر پسرش، گودرز و بر تخت نشستن او، به دعوت مجلس مهستان برای نشستن بر تخت خود را به پایتخت رساند. گودرز ناگزیر به شرق رفت و به زودی با سپاهی از هیرکانی رو به سوی پایتخت نهاد. در این هنگام گودرز از توطئه‌ای در سپاه اشکانی آگاهی یافت و وردان را در جریان امر گذاشت. سپس دو برادر صلاح در این دیدند که از در آشتی درآیند. در نتیجه سلطنت وردان از سوی گودرز نیز به رسمیت شناخته شد. نخستین برنامۀ وردان این بود که سلوکیه را دوباره به فرمان خود درآورد. ظاهراً این پیروزی در ۴۳/۴۴م به‌دست آمد. وردان می‌خواست که جنگی تازه با رومیان راه بیندازد، اما پس از ۶-۷ سال فرمانروایی در شکارگاه کشته شد. آخرین سکۀ او در ۴۷م زده شده است. این وردان را نباید با وردان پسر بلاش که بر پدر شورید و از ۵۵ تا ۵۸م فرمان راند، اشتباه کرد.