ویلیامسون، الگزاندر ویلیام (۱۸۲۴ـ۱۹۰۴)
ویلْیامسون، اَلِگْزانْدِر ویلیام (۱۸۲۴ـ۱۹۰۴)(Williamson, Alexander William)
متخصص انگلیسی شیمی آلی. به کشفیات مهمی در زمینۀ الکل‌ها، اترها[۱]، کاتالیزورها[۲]، و واکنش‌های برگشت‌پذیر[۳] دست یافت. برای نخستین‌بار رفتار کاتالیزور را بر احساس تشکیل ترکیب واسطه تشریح کرد. در لندن زاده شد و در چندین دانشگاه اروپایی درس خواند. از ۱۸۴۹ تا ۱۸۸۷، در یونیورسیتی کالج[۴] لندن استاد بود. برای نخستین‌بار «اترهای مخلوط» را با دو گروه الکیلی[۵] متفاوت تولید کرد. این روش هنوز با نام سنتز ویلیامسون شناخته می‌شود. طی این واکنش، یک الکوکسید[۶] با یک آلکیل هالید[۷] (هالوآلکان[۸]) درگیر می‌شود. برخی از واکنش‌های الکل‌ها و اترها برگشت‌پذیرند و محصولات واکنش ممکن است برای تشکیل واکنش‌دهنده‌ها بار دیگر ترکیب شوند. ویلیامسون برای اولین‌بار به این پدیده در اوایل دهه ۱۸۵۰ توجه، و سپس آن را تشریح کرد. اگر سرعت واکنش رفت[۹] با سرعت واکنش برگشت[۱۰] برابر باشد، همۀ ترکیبات هم‌زمان در فرآیند وجود دارند و در این صورت، در سیستم تعادل دینامیکی[۱۱] برقرار است. این اصطلاح را نیز ویلیامسون وضع کرده است.