پرش به محتوا

جانسون، فیلیپ (۱۹۰۶ـ ۲۰۰۵): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
 
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =کورنل وایلد
|نام =Cornel Wilde
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=نیویورک ۱۹۱۵م
|تاریخ مرگ=۱۹۸۹م
|دوره زندگی=
|ملیت=امریکایی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=
| شغل و تخصص اصلی =بازیگر و کارگردان
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|مکتب =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =طعمۀ برهنه (۱۹۶۶)، ساحل سرخ (۱۹۶۷)، و نابودی علفزار (۱۹۷۰)
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =سینما
|دوره =
|فعالیت‌های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}
جانْسون، فیلیپ (۱۹۰۶ـ‌۲۰۰۵)(Johnson, Philip)<br>
جانْسون، فیلیپ (۱۹۰۶ـ‌۲۰۰۵)(Johnson, Philip)<br>
[[پرونده: 16023000.jpg | بندانگشتی|جانْسون، فيليپ]]<p>معمار و مورخ معماری، زادۀ امریکا. نخست به‌شیوۀ میس وان در روهه<ref>Mies van der Rohe</ref> طراحی می‌کرد؛ بعدها از نمایندگان پسامدرنیسم<ref>postmodernism </ref> شد. ساختمان عظیم اِی تی اَند تی<ref>AT & T </ref> در نیویورک (۱۹۷۸) را طراحی کرد. جانسون در کلیولند<ref>Cleveland </ref>، اوهایو<ref>Ohio </ref>، به‌دنیا آمد، و در هاروارد درس خواند. نخستین مدیر بخش معماری و طراحی موزۀ هنر مدرن، نیویورک<ref>Museum of Modern Art, New York </ref> (۱۹۳۲ـ۱۹۵۴) بود، و بخش الحاقی و حیاط مجسمۀ موزه را ساخت. تأثیر میس وان در روهه در خانۀ شیشه‌ای<ref>Glass House </ref> مشهورِ جانسون نیو کانان<ref>New Canaan</ref>، ۱۹۴۹، مشهود است، که با او در ساختمان سیگرام<ref>Seagram Building </ref>، نیویورک سیتی<ref>New York City </ref>، ۱۹۵۸، همکاری داشت. در کارهای بعدی‌اش از عناصر سبک‌های سنّتی بهره گرفت؛ نگارخانۀ شلدون مِموریال<ref>Sheldon Memorial Art Gallery </ref>؛ دانشگاه نبراسکا<ref>University of Nebraska </ref>، لینکلن (۱۹۶۰ـ۱۹۶۳)؛ و تئاتر ایالتی نیویورک<ref>New York State Theater</ref>، لینکلن سنتر<ref>Lincoln Center </ref> (۱۹۶۴)، از آن جمله‌اند. ''سبک بین‌المللی''<ref>''The International Style''</ref> (با همکاری هنری راسل هیچکاک<ref>Henry Russell Hitchcock</ref>)، ۱۹۳۲، از نوشته‌های اوست که به جنبش مدرن در معماری نامی داده است.</p><!--16023000-->
[[پرونده: 16023000.jpg | بندانگشتی|جانْسون، فيليپ]]<p>معمار و مورخ معماری، زادۀ امریکا. نخست به‌شیوۀ میس وان در روهه<ref>Mies van der Rohe</ref> طراحی می‌کرد؛ بعدها از نمایندگان پسامدرنیسم<ref>postmodernism </ref> شد. ساختمان عظیم اِی تی اَند تی<ref>AT & T </ref> در نیویورک (۱۹۷۸) را طراحی کرد. جانسون در کلیولند<ref>Cleveland </ref>، اوهایو<ref>Ohio </ref>، به‌دنیا آمد، و در هاروارد درس خواند. نخستین مدیر بخش معماری و طراحی موزۀ هنر مدرن، نیویورک<ref>Museum of Modern Art, New York </ref> (۱۹۳۲ـ۱۹۵۴) بود، و بخش الحاقی و حیاط مجسمۀ موزه را ساخت. تأثیر میس وان در روهه در خانۀ شیشه‌ای<ref>Glass House </ref> مشهورِ جانسون نیو کانان<ref>New Canaan</ref>، ۱۹۴۹، مشهود است، که با او در ساختمان سیگرام<ref>Seagram Building </ref>، نیویورک سیتی<ref>New York City </ref>، ۱۹۵۸، همکاری داشت. در کارهای بعدی‌اش از عناصر سبک‌های سنّتی بهره گرفت؛ نگارخانۀ شلدون مِموریال<ref>Sheldon Memorial Art Gallery </ref>؛ دانشگاه نبراسکا<ref>University of Nebraska </ref>، لینکلن (۱۹۶۰ـ۱۹۶۳)؛ و تئاتر ایالتی نیویورک<ref>New York State Theater</ref>، لینکلن سنتر<ref>Lincoln Center </ref> (۱۹۶۴)، از آن جمله‌اند. ''سبک بین‌المللی''<ref>''The International Style''</ref> (با همکاری هنری راسل هیچکاک<ref>Henry Russell Hitchcock</ref>)، ۱۹۳۲، از نوشته‌های اوست که به جنبش مدرن در معماری نامی داده است.</p><!--16023000-->
سرویراستار
۴۱٬۳۸۳

ویرایش